Gitme baharlarım sussun

Kalmışsa ateşinden küllerim durulsun
Gitme iklimlerin cehennem sözlerime
Kalmışsa ölümün gözleri kudursun
Yol aldığında hüzünler
Kalmışsa ayakta ellerim kurusun
Dinle
Yine ölümüne rağmen
Hayat yaşamın tellerini yanaklarına vursun
Gitmişsen araftakilerin uykularına
Bilirsin
Ayakları kırılan atlar gibi
Aşkları da vururlar
Hasretleri yorulan geceye
Hala gidenlerin gözlerine baktıkları için
Dolmuşsa gökyüzünün alnı bu günahla
Ateş münzevi yalnızlığıma yorganım olsun…

–

Düşe Yağmalanan Hayal Kuyusu kitabından.